Ömür aslında kısa değilde hızlıdır bence. Daha dün gibi hatırlıyorum ortaokulu liseyi. Ama baktığında ne hızlı geçmiş diyorsun.
Küçüklüğümü hatırlıyorum bazen 20-25 yaşındaki insanlar benim için abi değil amcaydı :) Ama şimdi duruma baktığımızda ben o yaşlardayım... Yıllar bir şekilde geçiyor ve geçmek zorunda.
Neyse asıl konuya gelecek olursak, hayatımız daha başlarında okumayı, yazmayı, kendimizi, hayatı... tanımaya çalışırken bir kişilik arayışında oluruz. Bu bizim ömürümüz boyunca davranışlarımız karakterimizi belirleyecektir. Kişililk arama konusunda bir müzisyen, tiyatrocu, sporcu veya bir büyüğümüzü örnek alırız. Onun giyindiği gibi giyinir, onun sözleri ile konuşuruz. Bu durum akıl birazdaha başa gelince EKONOMİ üzerine düşünmeye başlarız. Bak XY sporcu şu ayakkabıyı giyiyor, bak YX artis şu arabaya biniyor vesaire...
Bu durum bilinç altına daha sonra da hayatına yansıyor insanın. Amaçları onların yaptığı başarıya ulaşmak değil de onlar gibi olmak oluyor ve kaçınılmaz son hayat odağınız para olmuş.
Bundan sonra yapılan her iş para kazanma arzusu ve özenilen hayata ulaşma arzusu. Hayatımız özgün olarak yaşar kendimize güveniz ve yapmak istediklerimiz uğuruna yaşarsak daha mutlu bir ömür gerçiririz.
Unutmayalım ki "Meslek Bizim Hayatımız ve Bir Ömür Sürüyor". Lütfen arkadaşlar hayatınızın odağı para olmasın...
Herkese Mutlu Günler...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder