Yaşamlarımız farklı, aldımız kararlar, gittiğimiz okullar, aillerimizde. Baktığımızda hepmiz farklı hayatlar yaşıyoruz ama sonuö hep aynı oluyor tabloda belirtildiği gibi :) Aslında pek te iyi bir tablo değil ama kimsenin de hiç bir eksiği olnuyor hayatta hayall kırıklıklarını saymazsak. Gençliğimizde hayallerimiz için bütün enerji var vede sınırsız zaman. Ama hayaller herzaman kişisel yeterliliklerle olmuyor finansal destek gerekiyor e buda
para eşit oluyor. Küçüklüğünüzde sizlerde Richie Rich'e özenmişsinizdir... Yıllar geçtikçe, okul bitince artık işe başlama zamnı geliyor. İşe başladık mı parada kazanıyoruz artık, hayallerimize yaklaştığımızı düşünür keyifle çalışırız. Belki bir spor araba, belki bir ev belkide bir yat için çalışırız. Bunca çalışır ve hayalimize ulaşıp alırız yatımızı arabamızı... Sonra bir bakmışız hayallerimizi gerçekleştirmek için aldığımız hiç bir şeyi kullanamıyoruz çünkü artık çalışma hayatına dalmışız ve işten bıkma aşamasına gelmişizdir. Artık
zamanımız yoktur hayatta, hayaller için. Yıllar bir bir geçerken emeklilik gelir ve deriz ki kendi kendimize işte fırsat bu ve şimdi hayallerimi gerçekleştiricem. Ama iş işten geçmiştir ve düşündüklerini yapabilecek
enerji kalmamıştır, şuraya koş deseniz koşmaya bile dermanı kalmamıştır artık.
Yıllar geçer ve bakarsınız geriye.... Sonra aklınıze gelen ilk şey bizim bu malum tablo olur
Hayatta hiçbirşeye geç kalmamak gerek,
ama unutmayın ki hayatın düzeni bu. Sonuç olarak tablo aynı ama siz 2 tikin yanına yarım çarpı koymaya çalışın.
Herkese mutlu günler...
Aklımızdaki düşüncelerin tohumudur aslında kalbimizdeki düşünceler...
